Yaz ayları yaklaştıkça, mütemadiyen aklıma ve gönlüme düşer; fakat kısmet olmaz, memlekete gitmek. Aynen bu sene de olduğu gibi. Oraların suyu, havası, yeşili ve mavisi bir başkadır. İnsan eli henüz oraları kirletmemiştir. Hele hele soğuk sularına doyum olmayan o çeşmeleri yok mu? Her birinin suyu bir başka akar ve bir başka lezzettedir.
2023 yılında yaptığım ziyarette, evin balkonunda otururken bir anda karşımdaki emektar çeşmemize takıldı gözlerim. Zaten, gece gündüz bıkmadan usanmadan dinlediğim onun su sesi bana ilham verirdi. İşte o günlerden birinden kalan duygularımı dile getirmeye çalıştığım satırları siz dostlarımla paylaşıyorum.
Hoşça kalın!
“ÇEŞMEYLE MUHABBET
Karşımda, seni dinliyorum.
Ortak anılarımızı düşlüyorum.
Sevgili küçük çeşmem, emektarım
Kulağın olsa da duysan,
Dilin olsa da konuşsan,
Çok şey anlatacaksın biliyorum.
Bir an kapatıyorum gözlerimi,
Anamı hissediyorum yanı başında.
Omuzunda çıkrık, uçlarında sitiller.
Zaman ne acımasız şey!
Anlatsam daha neler neler…
Sevgili küçük çeşmem, emektarım
İkimizin de bedenleri yıpranmış,
Ama coşkularımız arşın, arşın.
Bilmiyorum yine karşılaşır mıyız?
Eğer ben gelebilirsem,
Biliyorum ki sen hep buradasın.
Aslan Satıloğlu
04.07.23
“
Öncelikle yazılarına tekrar başladığın için sevincliyim…o güzel anlatımları, soluksuz okuyorum…
Çeşme beni çok ama çok duygulandırdı.. Teşekkürler.